Zgodnie z Rozporządzeniem 1334/2008[1] „naturalna substancja aromatyczna” oznacza substancję aromatyczną otrzymaną w wyniku odpowiednich procesów fizycznych, enzymatycznych lub mikrobiologicznych z materiałów pochodzenia roślinnego, zwierzęcego lub mikrobiologicznego, w stanie niezmienionym lub przetworzoną – do spożycia przez ludzi – z zastosowaniem co najmniej jednego tradycyjnego procesu przetwarzania żywności wymienionego w załączniku II. Naturalne substancje aromatyczne odpowiadają substancjom naturalnie obecnym i zidentyfikowanym w przyrodzie;
Ponadto określenia „naturalny” można używać do opisu środka aromatyzującego wyłącznie, gdy składnik aromatyzujący zawiera tylko preparaty aromatyczne lub naturalne substancje aromatyczne.
Definicja „mikroorganizmu zmodyfikowanego genetycznie” (GMM) zawarta jest w dyrektywie 2009/41[2] i oznacza mikroorganizm, w którym materiał genetyczny został zmieniony w taki sposób, jaki nie zachodzi naturalnie, przez krzyżowanie lub rekombinację naturalną; w rozumieniu tej definicji:
(i) modyfikacja genetyczna zachodzi co najmniej przy użyciu technik wymienionych w załączniku I część A;
(ii) techniki wymienione w załączniku I część B nie są uważane za techniki prowadzące do modyfikacji genetycznej;
W 2004 Stały Komitet PAFF (wtedy jeszcze SCFCAH) uznał, że żywność i pasza (w tym składniki żywności i paszy, takie jak dodatki, środki aromatyzujące i witaminy) wyprodukowane w procesie fermentacji w ograniczonych warunkach przy użyciu GMM nie wchodzą w zakres regulacji, pod warunkiem że w produkcie końcowym nie ma wykrywalnego materiału GMO. Żywność i pasza (w tym składniki żywności i paszy) produkowane w procesie fermentacji z wykorzystaniem GMM obecnych w produkcie końcowym, w całości lub w części, niezależnie od tego, czy są żywotne, czy nie, są objęte zakresem rozporządzenia (WE) nr 1829/2003[3], zarówno w odniesieniu do zezwoleń, jak i etykietowania. – Stanowisko nie ma żadnej mocy prawnej.
W praktyce oznacza to, że na rynku stosowanych jest bardzo wiele środków spożywczych, do wytworzenia których użyto GMM. W konsekwencji powyższego stanowiska GMM nie muszą przechodzić skomplikowanej unijnej procedury autoryzacji oraz na produktach – środkach spożywczych wyprodukowanych z / przy użyciu GMM nie ma obowiązku zamieszczania takiej informacji.
Po prawie 20 latach potwierdzono, że sytuacja, w której aromaty wytwarzane przy pomocy GMM i znakowane jako „naturalne” może wprowadzać konsumentów w błąd.
WAŻNE: nie przewiduje się okresu przejściowego, ponieważ powyższe stanowi opinię Komitetu PAFF odnoszącą się do obowiązujących i stosowanych przepisów. Opinia jest jeszcze przedmiotem dalszych dyskusji na poziomie instytuji UE.
Bazując na powyższej opinii (która nie ma mocy prawnej) należy stwierdzić, że w przypadku aromatów wytworzonych przy udziale GMM nie ma możliwości deklarowania, że jest to aromat naturalny. WAŻNE: opinia jest jeszcze dyskutowana, a jej ostateczny kształt nie został jeszcze opublikowany.
Sytuacja dotyczy zarówno deklaracji aromatu w wykazie składników jak i deklaracji marketingowych.
Kluczowa, jak zawsze w znakowaniu, także w tym przypadku jest dobra specyfikacja produktu i jego składników. Zalecana jest weryfikacja składu pod kątem stosowania aromatów naturalnych i potwierdzenia z dostawcą aromatów charakteru składników – w specyfikacji powinna zatem pojawić się informacja czy jest czy nie jest wyprodukowany przy użyciu GMM.
Wkrótce przedstawimy także informację odnośnie tego czy Komisja Europejska podziela interpretację, zgodnie z którą produkty fermentacji mikrobiologicznej zawierające rekombinowany DNA (rDNA) z genetycznie zmodyfikowanego organizmu produkcyjnego w rzeczywistości nie podlegają przepisom dotyczącym GMO.
Autorka: Izabela Tańska, Food Law Advisor, Sustainability Food Law Expert, CEO, IGI FOOD LAW
Chętnie odpowiemy na wszelkie pytania dotyczące stosowania dodatków oraz zasad ich deklarowania w oznakowaniu.
Zamów szkolenie zamknięte z wymagań dla stosowania i znakowania dodatków.
Napisz do nas: igifoodlaw@igifoodlaw.com
[1] Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1334/2008 z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie środków aromatyzujących i niektórych składników żywności o właściwościach aromatyzujących do użycia w oraz na środkach spożywczych oraz zmieniające rozporządzenie Rady (EWG) nr 1601/91, rozporządzenia (WE) nr 2232/96 oraz (WE) nr 110/2008 oraz dyrektywę 2000/13/WE (Dz. U. UE. L. z 2008 r. Nr 354, str. 34 z późn. zm.).
[2] Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/41/WE z dnia 6 maja 2009 r. w sprawie ograniczonego stosowania mikroorganizmów zmodyfikowanych genetycznie (wersja przekształcona) (Dz. U. UE. L. z 2009 r. Nr 125, str. 75).
[3] Rozporządzenie (WE) nr 1829/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 września 2003 r. w sprawie genetycznie zmodyfikowanej żywności i paszy (Dz. U. UE. L. z 2003 r. Nr 268, str. 1 z późn. zm.).