Czy nakaz wycofania z obrotu powinien uwzględniać to, że żywność będzie zmarnowana?
Mijają już prawie dwa lata (20 maja 2020 roku) od dnia, a w którym Komisja Europejska opublikowała Strategię „od pola do stołu” na rzecz sprawiedliwego, zdrowego i przyjaznego dla środowiska systemu żywnościowego, (ang. From Farm to Frok – F2F).
Strategia „od pola do stołu” jest kluczowym elementem Zielonego Ładu. Uwzględnia ona w kompleksowy sposób wyzwania związane ze zrównoważonymi systemami żywnościowymi i uznaje nierozerwalne związki między zdrowymi ludźmi, zdrowymi społeczeństwami i zdrową planetą. Strategia jest również głównym elementem programu Komisji na rzecz osiągnięcia celów zrównoważonego rozwoju ONZ.
Strategii nie należy postrzegać wyłącznie jako dokumentu, o którym mówi się podczas konferencji, ponieważ jest to bardzo konkretny plan działania, który wymaga zaangażowania wszystkich zainteresowanych stron. Konsekwencje wdrożenia tego planu będą ponosić głównie producenci i dystrybutorzy żywności. Aktualnie na poziomie UE opracowywane są projekty aktów prawnych, których wdrożenie i przestrzeganie ma pomóc osiągnąć ambitne cele do 2050 r.
Ograniczenie marnowania żywności to jeden z celów F2F. Oczywiście, chodzi tu przed wszystkim o decyzje konsumentów, którzy kupują za dużo środków spożywczych i niewłaściwie interpretują daty minimalnej trwałości.
Czasami żywność może być „marnowana” w konsekwencji decyzji administracyjnych, będących skutkiem naruszeń przepisów przez przedsiębiorców. Dziać się tak może w przypadkach stwierdzenia naruszenia np. wprowadzenia w błąd konsumenta odnośnie cech jakościowych żywności, która obliguje inspekcję m.in. do wydania decyzji o zakazie wprowadzania do obrotu lub wycofanie z obrotu całej partii. Oczywiście należy tu podkreślić, że chodzi bezwzględnie o żywność, która nie stwarza żadnego zagrożenia dla konsumenta, i jest żywnością bezpieczną. Czy fakt, że żywność bezpieczna dla konsumenta, w której przypadku np. po 10 latach stosowania zakwestionowano nazwę, będzie zmarnowana powinna być wzięta pod uwagę przez inspekcje w trakcie postępowania kontrolnego? Czy aktualne przepisy na to pozwalają?
O tych ogromnie ciekawych kwestiach dyskutowaliśmy w gronie ekspertów i przedstawicieli Inspekcji podczas X Letniej Szkoły Prawa Żywnościowego, a w tym roku, w czerwcu podczas XI Edycji powrócimy do tej dyskusji.
Osiągnięcie zrównoważonego procesu produkcji żywności pojawiło się jako jeden z argumentów w związku ze zmianą specyfikacji dodatków. Jutro (11 maja) wejdzie w życie ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (UE) 2022/650 z dnia 20 kwietnia 2022 r. zmieniające załącznik do rozporządzenia (UE) nr 231/2012 ustanawiającego specyfikacje dla dodatków do żywności[1].
Specyfikacje dodatków do żywności mogą być aktualizowane z inicjatywy Komisji albo na wniosek państwa członkowskiego lub zainteresowanej strony. Wniosek o zmianę specyfikacji E 262 został złożony przez producenta. Według wnioskodawcy przy produkcji dioctanu sodu (E 262 (ii)) uzyskuje się produkt stechiometryczny o zawartości wolnego kwasu octowego wynoszącej 42,3 %. Wnioskodawca twierdzi, że zmniejszenie zawartości wolnego kwasu octowego do poziomu 39-41 % wymaga nadmiernych ilości energii. W związku z tym podwyższenie górnej granicy zawartości wolnego kwasu octowego do 43 % skróci czas suszenia podczas produkcji, co doprowadzi do zmniejszenia zapotrzebowania na energię, a tym samym do bardziej zrównoważonego procesu produkcji.
Autorka: Izabela Tańska, Doradca ds. Prawa Żywnościowego, IGI FOOD LAW,
O zrównoważonym systemie żywności Uczestnicy XI LSPŻ usłyszą podczas wykładu Izabeli Tańskiej, Doradcy ds. Prawa Żywnościowego IGI FOOD LAW:
Na tegoroczną edycję LSPŻ nie ma już miejsc. Chętnych zapraszamy do śledzenia strony Letniej Szkoły www.foodlawschool.pl i rezerwacji miejsc na XII edycję, która odbędzie się za 13 miesięcy.
Jeśli masz pytania dotyczące tego jak zmienią się wkrótce przepisy unijne, jakie będą główne konsekwencje dla branży spożywczej i od kiedy, jeśli chcesz stosować green claims, obliczać ślad węglowy produktu lub masz jakiekolwiek inne pytania dotyczące stosowania prawa żywnościowego – napisz do nas igifc@igifc.pl
[1] Rozporządzenie Komisji (UE) 2022/650 z dnia 20 kwietnia 2022 r. zmieniające załącznik do rozporządzenia (UE) nr 231/2012 ustanawiającego specyfikacje dla dodatków do żywności wymienionych w załącznikach II i III do rozporządzenia (WE) nr 1333/2008 Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do specyfikacji dla dioctanu sodu (E 262(ii)) (Dz. U. UE. L. z 2022 r. Nr 119, str. 65).