Trwają prace legislacyjne dotyczące projektu rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi zmieniającego rozporządzenie w sprawie znakowania poszczególnych rodzajów środków spożywczych.
Uwagi w ramach konsultacji społecznych można zgłaszać do 3 października 2023 r.
Zmiany odnoszą się do znakowania miodu informacją o miejscu pochodzenia (COOL).
Z uzasadnienia projektu wynika, że celem nowelizacji rozporządzenia MRIRW jest poprawa identyfikacji miodów na rynku w zakresie państwa pochodzenia. Proponowana zmiana jest odpowiedzią na wnioski pszczelarzy, którzy zwracali się do Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi z postulatami wprowadzenia skutecznych działań informacyjnych mających na celu udostępnienie konsumentom informacji o pochodzeniu miodu.
Oznakowanie miodu w zakresie kraju pochodzenia na poziomie UE reguluje Dyrektywa Rady 2001/110/WE z dnia 20 grudnia 2001 r. odnosząca się do miodu (Dz. U. UE. L. z 2002 r. Nr 10, str. 47 z późn. zm.). Zgodnie z przepisami ww. Dyrektywy na etykiecie wskazuje się kraj lub kraje pochodzenia, gdzie miód został zebrany. Jednakże jeżeli mieszanka miodów pochodzi z więcej niż jednego państwa członkowskiego lub państwa trzeciego, wskazanie kraju pochodzenia nie jest obowiązkowe i może zostać zastąpione jednym z oznaczeń: mieszanka miodów pochodzących z UE, mieszanka miodów niepochodzących z UE lub mieszanka miodów pochodzących z UE i niepochodzących z UE.
Obecnie w Polsce zasady oznakowania miodu w zakresie kraju pochodzenia reguluje § 15 rozporządzenia zmienianego. Zgodnie z ust. 2 pkt 3 ww. rozporządzenia w oznakowaniu miodu w opakowaniach podaje się dodatkowo nazwę państwa lub państw pochodzenia, w których miód został zebrany, a w przypadku gdy miód pochodzi więcej niż jednego państwa – informację, że jest to mieszanka miodów: pochodzących z UE, niepochodzących z UE, czy też mieszanka miodów pochodzących z UE i niepochodzących z UE. Taka konstrukcja wyżej przytoczonych przepisów prawa umożliwia niewskazywanie na etykiecie kraju pochodzenia i niewiele mówi konsumentowi o pochodzeniu danego miodu.
Powyższe określenia w praktyce pozbawiają konsumenta prawa do informacji o państwie pochodzenia miodu. Sytuacja taka powoduje możliwość ukrycia państwa lub państw pochodzenia miodów importowanych z krajów trzecich niespełniających norm UE, które to zjawiska osłabiają europejską produkcję miodu oraz narusza podstawowe zasady równej konkurencji. Zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1169/2011 z dnia 25 października 2011 r. w sprawie przekazywania konsumentom informacji na temat żywności, etykiety żywności powinny być jasne i zrozumiałe, aby były pomocne dla konsumentów, którzy chcą dokonywać bardziej świadomych wyborów dotyczących żywności i diety.
Badania pokazują, że dobra czytelność jest ważnym elementem zwiększania prawdopodobieństwa, że informacje na etykiecie będą mieć wpływ na jej odbiorców, a nieczytelne informacje o produkcie stanowią jedną z głównych przyczyn niezadowolenia konsumentów z etykietowania żywności (motyw 26). Zaznaczyć należy, że Parlament Europejski w przyjętej w dniu 18 grudnia 2019 r. rezolucji w sprawie inicjatywy UE na rzecz owadów zapylających (2019/2803(RSP)) zaapelował do Komisji i państw członkowskich o wspieranie sektora pszczelarskiego dzięki zwiększeniu kontroli przywozu, aby uniknąć przywozu podrabianego miodu, oraz poprzez wprowadzenie obowiązku oznaczania pochodzenia miodu (z podaniem nazwy każdego z krajów pochodzenia) w przypadku miodów mieszanych.
Związek między jakością i pochodzeniem miodu został podkreślony w Dyrektywie Rady 2001/110/WE z dnia 20 grudnia 2001 r. odnoszącej się do miodu (motyw 5). Niezbędne jest, aby dostępna była pełna informacja w tych sprawach, tak aby konsument nie był wprowadzany w błąd odnośnie do jakości produktu. Interesy poszczególnych konsumentów w zakresie geograficznych właściwości miodu oraz pełnej przejrzystości w tym względzie wymagają tego, aby na etykiecie zawarto nazwę kraju pochodzenia, w którym miód został zebrany. Dlatego w projektowanym rozporządzeniu proponuje się, uściślenie oznakowania miodu poprzez wskazanie, że jeśli miód składa się z mieszanki miodów pochodzących z więcej niż jednego państwa, to na etykiecie należy podać nazwy państw w kolejności malejącej, począwszy od nazwy państwa z którego miód stanowi objętościowo największą zawartość w produkcie.
Powyższa regulacja jest istotna dla konsumenta z punktu widzenia identyfikacji miodu w zakresie państwa pochodzenia. Podobne rozwiązania w zakresie etykietowania zostały wprowadzone w państwach członkowskich Unii Europejskiej.
Rozwiązania nakładające obowiązek oznaczania wszystkich krajów pochodzenia w miodzie mieszanym obowiązują w takich krajach jak Węgry, Włochy, Cypr, Grecja, Hiszpania, Malta, Francja czy Portugalia.
Zmiany zawarte w § 1 pkt 2 projektowanego rozporządzenia polegają na zmianie odesłań do obecnie obowiązującego rozporządzenia tj. rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 27 lipca 2022 r. w sprawie sposobu ustalania weterynaryjnego numeru identyfikacyjnego (Dz.U. poz. 1640).
Zaproponowane okresy przejściowe polegają na umożliwieniu przedsiębiorcom wprowadzania do obrotu miodów w opakowaniach niespełniających wymagań określonych w § 15 ust. 2 pkt 3 rozporządzenia zmienianego w § 1 pkt 1 w brzmieniu nadanym rozporządzeniem, zgodnie z dotychczasowymi przepisami w zakresie kraju pochodzenia do wyczerpania zapasów, jednak nie dłużej niż 12 miesięcy od dnia wejścia w życie projektowanego rozporządzenia.
Regulacja ma zasięg krajowy. Nie wprowadza się dodatkowych wymagań, które wpływałyby na swobodny przepływ towarów.
Więcej informacji na: https://legislacja.rcl.gov.pl/projekt/12376901/katalog/13006201#13006201