powrót do Aktualności
Do Trybunału Sprawiedliwości UE wpłynął kolejny wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym dotyczącego znakowania miejscem pochodzenia. Wniosek został złożony przez francuską Radę Stanu (fr. Conseil d’État).
Stroną skarżącą w tej sprawie (Sprawa C-363/18) jest Europejska Organizacja Żydowska (Organisation juive européenne) i producent win Vignoble Psagot Ltd, a stroną pozwaną francuskie Ministerstwo Gospodarki i Finansów.
Pytanie do TSUE w ramach sprawy C-363/18 brzmi:
Czy prawo Unii Europejskiej, a w szczególności rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1169/2011 z dnia 25 października 2011 r. w sprawie przekazywania konsumentom informacji na temat żywności, w przypadku gdy oznaczenie pochodzenia produktów objętych zakresem tego rozporządzenia jest obowiązkowe, wymaga, aby produkt pochodzący z terytorium okupowanego przez Izrael od 1967 r. nosił oznaczenie tego terytorium, a także oznaczenie, że produkt pochodzi z osiedli izraelskich, gdy ma to miejsce? W przeciwnym razie czy przepisy tego rozporządzenia, w szczególności te znajdujące się w jego rozdziale VI, pozwalają państwu członkowskiemu wymagać takich oznaczeń?
Zapytanie związane jest z trwającym od 1967 r. sporem terytorialnym oraz ze stosowaniem układu stowarzyszeniowego UE – Izrael. Zgodnie treścią układu stowarzyszeniowego za część terytorium Izraela nie są uważane: Strefa Gazy, Zachodni Brzeg Jordanu, wschodnia część Jerozolimy oraz Wzgórza Golan. Za terytorium Izraela uznaje się tylko tereny, które znajdowały się w granicach tego Państwa w 1967 roku (do wybuchu wojny).
Mając na uwadze powyższe zgodnie z komunikatem Komisji Europejskiej z 2015 r. w sprawie interpretacji przepisów w sprawie deklaracji pochodzenia produktów, ww. terytoria nie są terytoriami Izraela dlatego pochodzące z nich produkty nie mogą być oznaczone jako „wyprodukowane w Izraelu”. Za niewprowadzające w błąd uznano rozwiązania, które precyzują pochodzenie w następujący sposób: „produkt z Wzgórz Golan (kolonia izraelska)” lub „produkt z Zachodniego Brzegu (kolonia izraelska)”.
W obliczu trwającego konfliktu, dla wielu konsumentów, szczególnie we Francji, kluczowym czynnikiem przy podejmowaniu decyzji o zakupie środka spożywczego jest informacja o jego pochodzeniu.
Przedmiotowa sprawa, oprócz samych kwestii dotyczących wskazania pochodzenia produktu, wiąże się z praktycznym zastosowaniem art. 3 ust. 1 rozporządzenia 1169/2011 zgodnie, z którym: Podawanie informacji na temat żywności służy wysokiemu poziomowi ochrony zdrowia i interesów konsumentów przez zapewnienie konsumentom finalnym podstaw do dokonywania świadomych wyborów oraz bezpiecznego stosowania żywności, ze szczególnym uwzględnieniem uwarunkowań zdrowotnych, ekonomicznych, środowiskowych, społecznych i etycznych.
Rozstrzygnięcie w sprawie C-363/18 będzie miało bezpośrednie znaczenie również dla produktów wprowadzanych na rynek Polski.
Znakowanie żywności miejscem pochodzenia (COOL) to bardzo skomplikowane zagadnienie i wymaga dobrej znajomości przepisów, ich interpretacji i praktyk na rynku. Sprawy nie ułatwiają szczegółowe wymagania dotyczące obowiązku wskazywania miejsca pochodzenia podstawowego składnika.
Jeśli chcieliby Państwo zdobyć bardzo praktyczne informacje jak stosować te przepisy – zapraszamy do udziału w Jesiennej Szkole WPROWADZENIE do Prawa Żywnościowego, 25-26 września w Warszawie.
COOL omówimy na przykładach. Przedstawimy również inne bardzo przydatne kwestie z prawa żywnościowego.
Jesienna Szkoła to aktualizacja wiedzy z zakresu prawa żywnościowego, w pigułce, w 2 dni. Dla nowych pracowników i doświadczonych specjalistów.
Tylko do 4 września rabat 20% na udział w JSPŻ
3 osoba z tej samej firmy 50% rabat
SZCZEGÓŁY TUTAJ
