Tabela wartości odżywczej to od 13 grudnia 2016 r. stały element etykiet większości środków spożywczych na unijnym rynku. Celem wprowadzenia obowiązkowego znakowania żywności wartością odżywczą było wspieranie konsumentów w dokonywaniu świadomych wyborów i tym samym walka z epidemią otyłości. Dziś już wiemy, że to za mało, aby odwrócić niekorzystne trendy, stąd przed nami kolejna zmiana przepisów – obowiązkowe oznaczenia dotyczące wartości odżywczej na froncie opakowań. Jak będą wyglądały te oznaczenia i od kiedy będą stosowane dowiemy się kiedy Komisja Europejska (KE) opublikuje projekt zmiany rozporządzenia 1169/2011 w sprawie informacji na temat żywności[1].

Bez względu na powyższe, aktualnie deklaracja wartości odżywczej jest uregulowana w sposób szczegółowy i przestrzeganie przepisów w tym zakresie kontrolowane jest zarówno przez Państwową Inspekcję Sanitarną jak i Inspekcję Jakości Handlowej Artykułów Rolno – Spożywczych.

Zasady deklaracji wartości odżywczej

Informacja o wartości odżywczej (poza wyjątkami przewidzianymi w przepisach) jest obowiązkową informacją na temat żywności.

W artykułach 30-35 rozporządzenia 1169/2011 zawarte są wymagania prawne w sprawie wartości odżywczej, z których najważniejsze dotyczą tego:

• Które składniki są obowiązkowe, a które opcjonalne,
• Jaka ma być kolejność składników,
• Jakie są właściwe jednostki,
• Do jakiej ilości oraz postaci produktu trzeba/można się odnieść
• Jaki jest poprawny format
• Jak obliczać wartość odżywczą
• Kiedy trzeba, a kiedy można odnosić się do % RWS

Przepisy zawarte w tych artykułach mogą budzić wątpliwości interpretacyjne, np. w jakich sytuacjach konieczne jest zamieszczenie informacji: „Referencyjna wartość spożycia dla przeciętnej osoby dorosłej (8 400 kJ/2 000 kcal).”, tj. tylko w przypadku odnoszenia % RWS do porcji/ilości jednostkowej produktu.

Podobnie w przypadku stosowania treści „zawiera znikome ilości” (energii lub składników odżywczych), tj.

• Czy korzystając z tej możliwości możemy pominąć w tabeli składniki,
• Gdzie szukać wskazówek odnośnie tego, co uznajemy za znikomą ilość,
• W jakiej kolejności wymienić informacje o składnikach zawatych w znikomych ilościach.

Na rynku można spotkać różne podejście do używania nagłówków powiązanych z tabelą wartości odżywczej. Popularną praktyką jest poprzedzanie tabeli informacją „Przeciętna wartość odżywcza”, co budzi uzasadnione wątpliwości. Niektórzy zastanawiają się, czy właściwe jest deklarowanie zawartości składników „w 100 g” czy może „na 100 g” (obydwie opcje wydają się dozwolone).

Wiele odpowiedzi na pytania (wraz z przykładami) znajduje się w wytycznych i przewodnikach Komisji Europejskiej.

Nie wyklucza to jednak tego, że można spotkać się z problemem specyficznym dla danej kategorii żywności.

Na przykład:

• Kiedy i jak zaokrąglać wartości dla poszczególnych składników i energii?
• Format liniowy – kiedy jest dopuszczalny?
• Jak zaokrąglać wartości procentowe RWS?
• Jaka jest poprawna kolejność witamin i składników mineralnych w tabeli (zgodnie z zał. czy niekoniecznie?)

O powyższych kwestiach oraz innych zagadnieniach dotyczących znakowania i propozycjach rozwiązań będziemy rozmawiać podczas WEBINARU

14 marca 2023 r.

ZNAKOWANIE ŻYWNOŚCI

Zmiany rozporządzenia 1169/2011, grafiki, oświadczenia zdrowotne, GreenClaims, znakowanie dodatków funkcjonalnych

Przeczytaj PROGRAM i ZGŁOŚ SIĘ

SZCZEGÓŁY 

Zapraszamy!

Autorka: Joanna Olszak, Doradca ds. Prawa Żywnościowego IGI FOOD LAW

[1] Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1169/2011 z dnia 25 października 2011 r. w sprawie przekazywania konsumentom informacji na temat żywności, zmiany rozporządzeń Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1924/2006 i (WE) nr 1925/2006 oraz uchylenia dyrektywy Komisji 87/250/EWG, dyrektywy Rady 90/496/EWG, dyrektywy Komisji 1999/10/WE, dyrektywy 2000/13/WE Parlamentu Europejskiego i Rady, dyrektyw Komisji 2002/67/WE i 2008/5/WE oraz rozporządzenia Komisji (WE) nr 608/2004 (Dz. U. UE. L. z 2011 r. Nr 304, str. 18 z późn. zm.).