Czy „pasteryzowany” musi być elementem nazwy produktu?

Nazwa żywności jest podstawowym elementem identyfikacji środka spożywczego. Zasady jej określania oraz prezentowania są w sposób szczegółowy uregulowane na poziomie unijnym.

Artykuł 17 rozporządzenia 1169/2011[1] określaj ogólne wymogi w zakresie tworzenia nazw żywności, a załącznik VI do tego rozporządzenia ustanawia dodatkowe, szczegółowe wymagania. Odnoszą się one m.in. do warunków fizycznych produktu, jak też jego szczególnego przetworzenia.

„Nazwa danego środka spożywczego zawiera dane szczegółowe dotyczące warunków fizycznych tego środka spożywczego lub szczególnego przetwarzania, jakiemu został on poddany (np. sproszkowany, ponownie zamrożony, liofilizowany, głęboko mrożony, zagęszczony, wędzony), bądź dane takie towarzyszą nazwie, we wszystkich przypadkach, w których pominięcie takiej informacji mogłoby wprowadzić nabywcę w błąd.”

• Jak ocenić czy brak informacji może wprowadzić w błąd konsumenta?

• Dlaczego wcale nie zawsze trzeba podawać informację o pasteryzacji?

• Jakie warunki fizyczne oraz który sposób przetwarzania należy zawsze podać?

• Czy w wykazie składników również podajemy takie informacje?

• Czy informacja musi być elementem nazwy czy jej towarzyszyć?

Ciekawe i często kwestionowane przez inspekcje aspekty związane z nazwami żywności będziemy omawiać an przykładach z rynku 7-8 listopada, w Warszawie, podczas:

IV Jesiennej Szkoły Prawa Żywnościowego.

Idealne wprowadzenie dla początkujących i aktualizacja wiedzy dla ekspertów

 20% RABAT do 10 października 2023 r.

ZAPRASZAMY

ZOBACZ PROGRAM I ZGŁOŚ SIĘ TUTAJ

[1] Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1169/2011 z dnia 25 października 2011 r. w sprawie przekazywania konsumentom informacji na temat żywności, zmiany rozporządzeń Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1924/2006 i (WE) nr 1925/2006 oraz uchylenia dyrektywy Komisji 87/250/EWG, dyrektywy Rady 90/496/EWG, dyrektywy Komisji 1999/10/WE, dyrektywy 2000/13/WE Parlamentu Europejskiego i Rady, dyrektyw Komisji 2002/67/WE i 2008/5/WE oraz rozporządzenia Komisji (WE) nr 608/2004 (Dz. U. UE. L. z 2011 r. Nr 304, str. 18 z późn. zm.).