Pochodzenie żywności (COOL) – WYROK TRYBUNAŁU!

Aktualnie tematem nr 1 wśród zagadnień dotyczących znakowania żywności jest pochodzenie produktu i składnika. Wyrok Trybunału w tej kwestii może być pomocny w trwających pracach nad aktualizacją etykiet.

O sprawie C-686/17 dotyczącej sporu pomiędzy niemieckim stowarzyszeniem zwalczającym nieuczciwą konkurencję (Wettbewerbszentrale) a producentem, który wprowadzał na rynek pieczarki oznakowane informacją: „Pochodzenie: Niemcy” pisaliśmy w NEWSLETTERZE IGIFC z 4 lipca 2017 roku [SZCZEGÓŁY]

Dzisiaj znamy już stanowisko Trybunału Sprawiedliwości UE w tej sprawie.

W wyroku z 4 września Trybunał uznał, że:

• W celu zdefiniowania „kraju pochodzenia” stosowanego w przepisach dot. wspólnej organizacji rynków należy odnieść się do przepisów celnych.
• Krajem pochodzenia pieczarek hodowlanych jest kraj dokonania ich zbioru w rozumieniu tych przepisów, bez względu na to, iż istotne etapy produkcji miały miejsce w innych państwach członkowskich Unii, a pieczarki hodowlane zostały przewiezione do kraju, w którym dokonywano zbiorów, dopiero na trzy dni lub mniej przed pierwszym zbiorem.
• Ogólny zakaz wprowadzania konsumenta w błąd co do kraju pochodzenia środków spożywczych ustanowiony art. 7 ust. 1 lit. a) rozporządzenia 1169/2011 nie ma w odniesieniu do świeżych owoców i warzyw zastosowania do obowiązkowych informacji o kraju pochodzenia zgodnie art. 76 ust. 1 rozporządzenia nr 1308/2013 (wspólna organizacja rynków rolnych)
• Prawo Unii należy interpretować w ten sposób, że nie jest obowiązkowe podanie, w celu zapobieżenia wprowadzeniu konsumenta w błąd, zgodnie z zakazem ustanowionym w art. 7 ust. 1 lit. a) rozporządzenia 1169/2011, wyjaśnień dodatkowych względem obowiązkowych informacji o kraju pochodzenia wynikających z art. 76 ust. 1 rozporządzenia nr 1308/2013.

ZNACZENIE DLA FIRM

Wyrok TSUE wyjaśnia związek pomiędzy definiowaniem kraju pochodzenia oraz przepisami celnymi odnoszącymi się do tej kwestii. Stanowisko Trybunału nie jest zaskoczeniem i potwierdza w jaki sposób należy interpretować art. 2.3 rozporządzenia 1169/2011 zgodnie z którym: Na użytek niniejszego rozporządzenia kraj pochodzenia środka spożywczego odnosi się do pochodzenia środka spożywczego określonego zgodnie z art. 23-26 rozporządzenia (EWG) nr 2913/92 [zastąpionego rozporządzeniem 952/2013 ustanawiającym unijny kodeks celny].

Ważna jest też odpowiedź na pytanie ostatnie, z której wynika, że jeśli deklaracja pochodzenia wynika z przepisów szczegółowych to nie ma obowiązku uzupełniania jej (np. informacją „wybrane etapy produkcji odbywały się w Belgii” ze względu na potencjalne ryzyko wprowadzenia konsumenta w błąd. Odpowiedź na pytanie przedostatnie oznacza, że art. 7 ust. lit a rozporządzenia 1169/2011 nie może być podstawą do zakwestionowania treści o pochodzeniu produktu wynikających z przepisów szczegółowych dot. świeżych owoców i warzyw.

Na pewno macie Państwo wiele pytań dotyczących COOL, pochodzenia produktu, pochodzenia składnika podstawowego.

• Czy muszę aktualizować etykietę?
• Czy „wyprodukowano w Polsce” to jest dobrowolny COOL?
• Co to jest składnik podstawowy?
• A co jeśli mam mieszankę składników np. w herbatach?
• Czy zdjęcie lub grafika miasta to zawsze jest wskazanie pochodzenia?
• A smak „italiano” lub seria „karnawał w Rio”?

Na te wszystkie pytania odpowiemy podczas szkolenia:

5 lutego 2020 r.

ZNAKOWANIE ŻYWNOŚCI
praktyczny warsztat aktualne informacje (COOL), wyroki, stanowiska inspekcji, interpretacje i… wiele przykładów z rynku,

Podczas godzinnego wykładu o COOL omówimy konkretne przykłady i powiemy, jak zmienić etykietę, żeby uzyskać zgodność. Przekażemy wytyczne Komisji Europejskiej.

Zapisy już wkrótce TUTAJ